Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

It's show time

Ιδιαίτερη συμπάθεια στα μιούζικαλ δεν είχα ποτέ.Κάτι τέτοιο όμως έρχεται να ανατρέψει o Fosse με την ημι-αυτοβιογραφική του ταινία All that jazz.Στην οποία πραγματεύεται άκρως επιτυχημένα τις αμφιβολίες και φοβίες που αντιμετωπίζει κανείς τις τελευταίες του στιγμές και πώς αυτές μπορούν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για ένα φαντασμαγορικό σόου για το κλείσιμο της παράστασης που λέγεται ζωή.Και όλα αυτά δοσμένα μέσα από ένα πρίσμα που αντιπροσωπεύει τη διάθεση για ζωή,χορό και τραγούδι,που αν και έρχονται σε αντιδιαστολή με το δραματικό της στιγμής,συνθέτουν μαζί ένα αξιέπαινο δείγμα κινηματογραφικής δεινότητας.

Ο Gideon καταπιάνεται συνέχεια με υπερβολικά πολλά πράγματα,αφού ποτέ δεν φαίνεται να επαναπαύεται στην επιτυχία του.Η καθημερινότητα του ξεκινά με την απαραίτητη δόση από χάπια,συνεχίζει με πολλές ώρες ακατάπαυστης εργασίας και τελειώνει αγκαλιά με κάποια απ'τις ερωμένες του.Οι πολλές καταχρήσεις και η έντονη ζωή αποδεικνύονται υπερβολικά για τον οργανισμό του,ο οποίος τον προδίδει,αναγκάζοντας τον σε εισαγωγή στον νοσοκομείο.Κατά την διάρκεια της παραμονής του στο νοσοκομείο,θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό,τους μεγαλύτερους φόβους του αλλά και την πορεία που έχει χαράξει στην ζωή του.Οι τελευταίες ανέλπιδες προσπάθειες των κοντινών του ανθρώπων να τον αφυπνήσουν πριν να είναι αργά περνάνε ανεκμετάλλευτες,ενώ ο ίδιος στον σουρεαλιστικό του κόσμο ήδη επικοινωνεί με έναν άγγελο του θανάτου.Οι περιστάσεις όμως δεν θα σταθούν  αρκετές για να τον αποθαρρύνουν.Η ζοφερή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει,θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης στο φανταστικό κόσμο που δημιουργεί για να διαφύγει αλλά και να δει πιο ξεκάθαρα την μεγαλύτερη εικόνα πριν το grand finale.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου