Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι σε ένα φίλο μου,που βρίσκεται στην Αυστρία με εράσμους.Με ένα σύντομο πέρασμα από την αγαπημένη Γερμανία,βρέθηκα και πέρασα τον περισσότερο χρόνο στην γειτονική χώρα,η οποία μου χάρισε πανέμορφες και ανεκτίμητες εμπειρίες.
Εικόνες.Δέντρα και λιβάδια.
Ποτάμια και λίμνες.
Ποδηλατόδρομοι και γέφυρες.
Σπίτια και εκκλησίες.
Βασιλικά κτίρια και μουσεία.
Ομίχλη και γκρίζο
και από πίσω οι καθάριες Άλπεις.
Όλα αυτά συνέβαλαν στο μέγιστο για να συνειδητοποιήσω ότι είμαι photomaniac(με μια ιδιαίτερη αδυναμία στα κτίρια).Αυτά παρέλαυναν μπροστά απτα βουλιμικά μου μάτια που αιχμαλώτιζαν αποχαυνωμένα το καινούργιο και διαφορετικό.Δεν μου έμειναν μόνο αυτά,απλά αυτά μου είναι πιο εύκολο να τα αποδώσω.Δεν λένε άλλωστε ότι μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.Ε γιατί όχι γραπτές εικόνες.
Εκτός απτα μειονεκτήματα που μπορεί να διακρίνετε ή όχι παραπάνω η κεντρική ευρώπη έχει και τις εξής ανωμαλίες:οργάνωση,καθαριότητα,ποιότητα ζωής(με ότι αυτό περιλαμβάνει για τον καθένα),εύκολα στη χρήση και ακριβή μμμ,απεριόριστους ποδηλατοδρόμους,πάρκα εντ σοου ον
Για τα ταξίδια γενικά ακούγονται πολλά και είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματική τους όψη και την προβολή που έχει αυτή πάνω σε σένα.Πόσο μάλλον σε ένα κόσμο που το μόνο σίγουρο είναι ότι ο πρώτος θανών ήταν η αντικειμενικότητα.Δεν ξέρω,λοιπον,αν τα ταξίδια είναι εν γένει λυτρωτικά,ούτε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν θα έδινα αυτό το χαρακτηρισμό στο συγκεκριμένο.Δεν νομίζω να είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο ακόμα και θα ήταν αν μην τι άλλο προσβλητικό και υπερβολικό εκ μέρους να ισχυριστώ ότι χρειάζομαι λύτρωση,όταν ζω στην ελληνική πραγματικότητα του 2011.Από την καθαρά πραγματιστική εκδοχή βέβαια γιατί μια νοητική και ψυχική βοήθεια και διαύγεια μου προσέφερε αναμφιβόλως αυτή η διαδρομή.Η απλή και απτή πραγματικότητα πάντως είναι ότι όταν κάνεις ένα ταξίδι στην μεγαλύτερη διάρκεια του οποίου είσαι μόνος,τότε καλό είναι να το εκμεταλλευτείς πραγματοποιώντας μια ενδοσκόπηση.Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί προσφέρεται απλόχερα και είναι αυθεντική,όταν αφήνεις πίσω σου τοπία απτο κάθισμα του τρένου,όταν κάνεις ποδήλατο στο πάρκο δίπλα στο δούναβη και όταν νιώθεις το κάθε κύτταρο του σώματος σου ζωντανό να σιγοτραγουδά το σαουντρακ του τριπ.Σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία.Στερεο νοβα.
Εικόνες.Δέντρα και λιβάδια.
Ποτάμια και λίμνες.
Ποδηλατόδρομοι και γέφυρες.
Σπίτια και εκκλησίες.
Βασιλικά κτίρια και μουσεία.
Ομίχλη και γκρίζο
και από πίσω οι καθάριες Άλπεις.
Όλα αυτά συνέβαλαν στο μέγιστο για να συνειδητοποιήσω ότι είμαι photomaniac(με μια ιδιαίτερη αδυναμία στα κτίρια).Αυτά παρέλαυναν μπροστά απτα βουλιμικά μου μάτια που αιχμαλώτιζαν αποχαυνωμένα το καινούργιο και διαφορετικό.Δεν μου έμειναν μόνο αυτά,απλά αυτά μου είναι πιο εύκολο να τα αποδώσω.Δεν λένε άλλωστε ότι μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.Ε γιατί όχι γραπτές εικόνες.
Εκτός απτα μειονεκτήματα που μπορεί να διακρίνετε ή όχι παραπάνω η κεντρική ευρώπη έχει και τις εξής ανωμαλίες:οργάνωση,καθαριότητα,ποιότητα ζωής(με ότι αυτό περιλαμβάνει για τον καθένα),εύκολα στη χρήση και ακριβή μμμ,απεριόριστους ποδηλατοδρόμους,πάρκα εντ σοου ον
Για τα ταξίδια γενικά ακούγονται πολλά και είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματική τους όψη και την προβολή που έχει αυτή πάνω σε σένα.Πόσο μάλλον σε ένα κόσμο που το μόνο σίγουρο είναι ότι ο πρώτος θανών ήταν η αντικειμενικότητα.Δεν ξέρω,λοιπον,αν τα ταξίδια είναι εν γένει λυτρωτικά,ούτε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν θα έδινα αυτό το χαρακτηρισμό στο συγκεκριμένο.Δεν νομίζω να είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο ακόμα και θα ήταν αν μην τι άλλο προσβλητικό και υπερβολικό εκ μέρους να ισχυριστώ ότι χρειάζομαι λύτρωση,όταν ζω στην ελληνική πραγματικότητα του 2011.Από την καθαρά πραγματιστική εκδοχή βέβαια γιατί μια νοητική και ψυχική βοήθεια και διαύγεια μου προσέφερε αναμφιβόλως αυτή η διαδρομή.Η απλή και απτή πραγματικότητα πάντως είναι ότι όταν κάνεις ένα ταξίδι στην μεγαλύτερη διάρκεια του οποίου είσαι μόνος,τότε καλό είναι να το εκμεταλλευτείς πραγματοποιώντας μια ενδοσκόπηση.Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί προσφέρεται απλόχερα και είναι αυθεντική,όταν αφήνεις πίσω σου τοπία απτο κάθισμα του τρένου,όταν κάνεις ποδήλατο στο πάρκο δίπλα στο δούναβη και όταν νιώθεις το κάθε κύτταρο του σώματος σου ζωντανό να σιγοτραγουδά το σαουντρακ του τριπ.Σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία.Στερεο νοβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου