Το προσωπείο της φαινόταν θαμπό καθώς καθρεφτιζόταν στον πολυτελή καθρέφτη που είχε απέναντι της.Οι ρυτίδες είχαν κάνει από καιρό τώρα την εμφάνιση τους,διαχωρίζοντας και χαράζοντας με αυτόν τον τρόπο τις εμπειρίες και τα συναισθήματα στο πέρασμα του χρόνου.Οι σκιές που είχαν εμφανιστεί στο πρόσωπο της,λόγω του φωτισμού,έκρυβαν με περίσσια άνεση αλλά και ικανοποίηση για την ίδια την ντροπή της,που αν και για πολύ καιρό έκρυβε στα βαθύτερα και σκοτεινότερα σοκάκια της ψυχής της,εν τέλει είχε ξεπροβάλλει στην επιφάνεια.Η ντροπή ήταν μεγάλη,αρκετή για να δικαιολογήσει την μυστικότητα της συμπεριφοράς της τουλάχιστον.Τα αμαρτήματα πολλά,όπως και οι μεταμέλειες.Ήταν μια πορεία όμως που δεν μπορούσε να χαράξει εξ ολοκλήρου αυτή.Η οικογένεια της έθεσε το λιθαράκι,η περιουσία της τα θεμέλια και ο χαρακτήρας,βαθιά επηρεασμένος όμως απ'την βασιλική ανατροφή της,έμεινε για να αποφασίσει τη συνέχεια.Τώρα πια ζει σε ένα λιτό για τα μέτρα της διαμέρισμα,με μόνη παρέα το υπηρετικό προσωπικό, και θέα τον Τάμεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου