Τα όνειρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας-ή πιο ορθά της νυχτερινής καθημερινότητας μας. Οι ώρες που ευδοκιμούν, σύμφωνα με μελετητές, είναι συγκεκριμένες, μη με ρωτήσετε ποιες, άδικος κόπος. Αν και εγώ δεν είμαι το πλέον κατάλληλο άτομο να μιλήσει για αυτά, μιας και τα μόνα που θυμάμαι είναι τα πολύ έντονα ή αυτά που έχουν ένα ιδιαίτερο σεξουαλικό ενδιαφέρον, θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα άλλο είδος. Τις ονειροπολήσεις.
Συμβαίνουν συνεχώς είτε τις έχεις προσκαλέσει είτε όχι. Δεν πρόκειται να σε ρωτήσουν, ίσως μόνο την τελευταία στιγμή να έχουν την ευγένεια να χτυπήσουν την πόρτα. Δύο διακριτικοί χτύποι αρκούν πιστεύω. Συστάσεις δεν θα χρειαστούν, έχουν γίνει προ πολλού, μη σας πω πριν καν κοπεί ο ομφάλιος λώρος. Το καλό με αυτές είναι ότι πάντα έρχονται με καλό σκοπό και με δώρο την αισιοδοξία τους προμηνύουν τα καλύτερα για το μέλλον σου. Εσύ γεμάτος χαρά τις υποδέχεσαι φιλεύοντας τες με ένα γλυκό χαμόγελο.
Το target group τους είναι οι παιδικές και νέες ανυποψίαστες καρδιές, χωρίς βέβαια να αποκλείουν και τους παλιούς γνώριμους , με τους οποίους τους συνδέει ένα παρελθόν γεμάτο από κοινές εμπειρίες. Βέβαια τελευταία έχει παρατηρηθεί μια μείωση στις επισκέψεις τους. Οι αιτίες πολλές και διαφορετικές για τον καθένα. Φταίει άραγε η πληθυσμιακή ανάπτυξη και οι ακόρεστες ανάγκες των ανθρώπων. Ή μήπως φταίει που δεν τις πληρώνουν αρκετά μερικοί ώστε να μας επισκέπτονται. Ή να ‘ναι που δεν τους εμπνέουμε πια εμείς ως φορείς ικανοί για να ριζώσουν οι ιδέες τους. Όποιος και να ‘ναι ο λόγος πάντως το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Εμείς είμαστε αυτοί που θα πληγούμε.
Τα όνειρα ή ονειροπολήσεις, όπως θέλετε πείτε τα, είναι ένα αναγκαίο κομμάτι της καθημερινότητας μας που τείνει προς αφανισμό. Όσο και να το θέλουν δεν έχουν πια τη δυνατότητα να ξεπεράσουν τα εμπόδια που θέτουν οι επικρατούσες συνθήκες, γι’αυτό και ο δεσμός μας έχει χάσει την παλιά αίγλη που τον χαρακτήριζε. Ήταν αυτό που μας έδινε την δυνατότητα να ξεφύγουμε λίγο απτήν σκληρή πραγματικότητα, να σχεδιάσουμε οποιαδήποτε πορεία αισθανόμασταν εκείνη την ώρα ότι χρειαζόμασταν και να την ακολουθήσουμε. Να δημιουργήσουμε μονοπάτια που δεν υπήρχαν και να τα ψηλαφήσουμε άσχετα αν οδηγούν σε αδιέξοδο. Προϊόν τους ακόμη μπορεί να ήταν στόχοι και πορείες αληθινές, από αυτές που μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε στη ζωή μας, όπου όλοι σε κάποια περίοδο της ζωής μας έχουμε αναζητήσει.
Όποιος και να ‘ναι αυτός που αμόλησε τον μπόγια των ονείρων μας, ελπίζω να τον απολύσει μιας και ποτέ δεν θα καταφέρει να φέρει εις πέρας την δουλειά που του έχουν αναθέσει. Ο χωρισμός ότι και να γίνει δεν θα επέλθει, αφού ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, τα όνειρα μας θα τριγυρνάνε με υπερηφάνεια στον δρόμο. Είτε είναι αδέσποτα είτε είναι με τον κάτοχο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου