Ουρλιαχτό

Πως να περιγράψεις ένα τέτοιο ποίημα;Με μια αλλοπρόσαλη περίληψη δεν θα καταφέρεις τίποτα παραπάνω από το να μπερδέψεις ακόμα περισσότερο τον αναγνώστη.Μια απλή παρουσίαση πιθανόν να μειώσει την πραγματική του αξία.Ίσως η καλύτερη περίπτωση θα ήταν να αφήσεις την φαντασία σου και τα πλήκτρα ελεύθερα.

Μπορεί η εποχή που γράφτηκε να μοιάζει μακρινή,αλλά κατά τη γνώμη μου κάθε εποχή επιδέχεται μια απελευθέρωση.Μερικές φορές ακόμη αυτή μπορεί να μην είναι καινούργια και πρωτόγνωρη,αλλά μια ιδέα που ξέμεινε σκονισμένη ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα.Τώρα,εγώ δεν είμαι ειδικός για να παρουσιάσω τα σημεία που μειονεκτεί η κοινωνία μας,ούτε καν η οικονομία μας,όπου κάθε λογής πολίτης έχει να παρουσίασει και από 100 λύσεις για την έξοδο απ'την κρίση,αλλά η ρεαλιστική προσέγγιση της κοινωνίας,όπως την βλέπει ο Ginsberg,πέρα από ηθικές φόρμες και κοινωνικά πρέπει,έστω και σε αφηρημένη και μερικές φορές οφείλω να ομολογήσω ακατανόητη μορφή,σίγουρα αφύπνησε και θα αφυπνήσει όσους τολμήσουν να το διαβάσουν.Ο Ginsberg καταφέρνει να ενσωματώσει αρμονικά στο κείμενο του και το εγώ και το εμείς μαζί με τον περίγυρο τους,με ότι αυτό περιλαμβάνει.Δηλαδή τα πάθη,τις ανυσηχίες,τα προβλήματα,τους έρωτες,τα ναρκωτικά κοκ.

Την περίοδο εκείνη μπορεί να ταλαιπωρούσαν τους ανθρώπους άλλα προβλήματα,να πέρναγαν μια άλλη κρίση,όμως οι ανθρώπινες σχέσεις πάντα θα είναι το ζητούμενο σε όποια χρονική περίοδο και αν κοιτάξεις.Γι'αυτό λοιπόν απελευθέρωση,ανοιχτοί ορίζοντες και σεβασμός πρώτα στον ευατό μας και μετά στους άλλους.

"Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου χαλασμένα απ'
την τρέλα, λιμασμένα υστερικά γυμνά,
να σέρνονται μες απ' τους νέγρικους δρόμους την αυγή 

γυρεύοντας μια φλογισμένη δόση.."