Ανασκόπηση

Συνεχίζεις από κει που σταμάτησες,ένα χρόνο μετά. Έστω λίγο πιο μετά, κοντά σε ένα ταξίδι πάλι ωστόσο. Εντάξει, ορίστε και το σάουντρακ της φετινής εξόρμησης, είναι διπλό αυτή τη φορά, όπως και ο προορισμός. Για το πρώτο τραγούδι - πέστε να με φάτε - δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά δεν θα μπορούσα να μην το βάλω, γιατί όταν πιάνεις το εαυτό σου να τραγουδά καραόκε σε φιλανδικό πάρτι το εν λόγω τραγούδι επιβάλλεται και το δεύτερο απλά συνέβη. Κλείνει η μεγάλη παρένθεση.

Χαζεύεις ερευνητικά το βλογ ψάχνοντας να βρεις εσένα. Τα αποτυπώματα που άφησες απρόσεκτα ψηλαφίζοντας τον εαυτό σου. Το περίγραμμα που σχεδίασες πάνω στον καμβά και άφησες κενό και ατελή. Χαίρεσαι που βλέπεις τα αποτυπώματα αυτά,που είσαι σε θέση πια να τα αντιληφθείς αλλιώς, μα απογοητεύεσαι που τα χάνεις στην πορεία, μάλλον προς αναζήτηση ενός νέου μεγάλου νοήματος, μιας ιδεολογίας και ενός συναισθήματος. Αν και έκανες σχέδια συνεχώς, χάνονταν μέσα στη χρονοδίνη της καθημερινότητας. Ξεχασμένα και αραχνιασμένα ποστ.

Κοιτάζεις το μεγάλο ταξίδι, της Ιθάκης, και συνειδητοποιείς πως άξαφνα τα ίχνη του πλοίου χάθηκαν προσωρινά, για να βρεθούν καιρό αργότερα εκπέμποντας από μια νέα συχνότητα, σε άλλο γεωγραφικό πλάτος και μήκος. Μα πόσο σε χαροποιεί αυτό και πόσο σε υποβάλλει σε συγκεκριμένες σκέψεις.

Και εκεί που έχεις βρει έναν κάποιο ρυθμό, έχεις αναπτύξει μια ταχύτητα αναγκάζεσαι να αλλάξεις ρου, να διαλέξεις καινούργιο προορισμό με πυξίδα πειραγμένη και καιρό ομιχλώδη. Μια νέα συναρπαστική περιπέτεια ξεκινά, δεν διαφωνώ ντε, μα δεν μπορείς να μην λυπάσαι για την πεπερασμένη. Για το άγνωστο που κατέκτησες και έκανες οικείο ή για το πως γνώρισες το οικείο από την πλευρά του αγνώστου.

Μα δεν θα επεκταθώ άλλο, δεν θα εκβιάσω λόγια από έναν επανεμφανιζόμενο βετεράνο (sic), ούτε θα εκμαιεύσω αντιδράσεις. Θα αρκεστώ σε αυτόν τον μονόλογο, παίρνοντας υπόσχεση καμιά και διαπιστώνοντας (αφού αυτό με βολεύει ή ελπίζω να ισχύει) ότι ίσως είναι χαρακτηριστικό της νεότητας η διαθλασμένη έκθεση  εαυτού -κυρίως προς τρίτους και λιγότερο προς εαυτόν - και η συχνή σύγχυση του λογισμού.

Μια παρένθεση στη ζωή

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω ένα ταξίδι σε ένα φίλο μου,που βρίσκεται στην Αυστρία με εράσμους.Με ένα σύντομο πέρασμα από την αγαπημένη Γερμανία,βρέθηκα και πέρασα τον περισσότερο χρόνο στην γειτονική χώρα,η οποία μου χάρισε πανέμορφες και ανεκτίμητες εμπειρίες.
Εικόνες.Δέντρα και λιβάδια.
             Ποτάμια και λίμνες.
             Ποδηλατόδρομοι και γέφυρες.
             Σπίτια και εκκλησίες.
             Βασιλικά κτίρια και μουσεία.
             Ομίχλη και γκρίζο
             και από πίσω οι καθάριες Άλπεις.
Όλα αυτά συνέβαλαν στο μέγιστο για να συνειδητοποιήσω ότι είμαι photomaniac(με μια ιδιαίτερη αδυναμία στα κτίρια).Αυτά παρέλαυναν μπροστά απτα βουλιμικά μου μάτια που αιχμαλώτιζαν αποχαυνωμένα το καινούργιο και διαφορετικό.Δεν μου έμειναν μόνο αυτά,απλά αυτά μου είναι πιο εύκολο να τα αποδώσω.Δεν λένε άλλωστε ότι μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις.Ε γιατί όχι γραπτές εικόνες.
Εκτός απτα μειονεκτήματα που μπορεί να διακρίνετε ή όχι παραπάνω η κεντρική ευρώπη έχει και τις εξής ανωμαλίες:οργάνωση,καθαριότητα,ποιότητα ζωής(με ότι αυτό περιλαμβάνει για τον καθένα),εύκολα στη χρήση και ακριβή μμμ,απεριόριστους ποδηλατοδρόμους,πάρκα εντ σοου ον

Για τα ταξίδια γενικά ακούγονται πολλά και είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθείς την πραγματική τους όψη και την προβολή που έχει αυτή πάνω σε σένα.Πόσο μάλλον σε ένα κόσμο που το μόνο σίγουρο είναι ότι ο πρώτος θανών ήταν η αντικειμενικότητα.Δεν ξέρω,λοιπον,αν τα ταξίδια είναι εν γένει λυτρωτικά,ούτε μπορώ να πω με βεβαιότητα αν θα έδινα αυτό το χαρακτηρισμό στο συγκεκριμένο.Δεν νομίζω να είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο ακόμα και θα ήταν αν μην τι άλλο προσβλητικό και υπερβολικό εκ μέρους να ισχυριστώ ότι χρειάζομαι λύτρωση,όταν ζω στην ελληνική πραγματικότητα του 2011.Από την καθαρά πραγματιστική εκδοχή βέβαια γιατί μια νοητική και ψυχική βοήθεια και διαύγεια μου προσέφερε αναμφιβόλως αυτή η διαδρομή.Η απλή και απτή πραγματικότητα πάντως είναι ότι όταν κάνεις ένα ταξίδι στην μεγαλύτερη διάρκεια του οποίου είσαι μόνος,τότε καλό είναι να το εκμεταλλευτείς πραγματοποιώντας μια ενδοσκόπηση.Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί προσφέρεται απλόχερα και είναι αυθεντική,όταν αφήνεις πίσω σου τοπία απτο κάθισμα του τρένου,όταν κάνεις ποδήλατο στο πάρκο δίπλα στο δούναβη και όταν νιώθεις το κάθε κύτταρο του σώματος σου ζωντανό να σιγοτραγουδά το σαουντρακ του τριπ.Σκέψου θετικά και μη γελάς με ηλίθια αστεία.Στερεο νοβα.

Στα πέναλντι

Ο αναβρασμός που επικρατεί είναι αρκετά εμφανής στην καθημερινότητα,το ίδιο και η ανασφάλεια.Τα κρίσιμα σημεία που έχουν καθορίσει την καθοδική πορεία της Ελλάδος από το ξεκίνημα της πολλά.Η κλιμακόμενη ένταση που έχει το καθένα με τη σειρά του πολλαπλώς εξηγήσιμη.Τον περασμένο Ιούνιο την ημέρα ψήφισης του μεσοπρόθεσμου έγραφα,μπορεί και αφελώς,βαρύγδουπα ότι αυτή είναι μια κρίσιμη μέρα που θα μείνει χαραγμένη στην ιστορία κλπ,όντας αμήχανος,θέλωντας όμως να πω κάτι,να βγάλω από μέσα μου την απόγνωση και την αμηχανία που νιώθεις μπροστά σε στιγμές που καταφθάνουν θρασύτατα έχοντας πλήρη επίγνωση της αξίας τους,με σκοπό να αλλάξουν σταθερές και δεδομένα.Μόνο που στην περίπτωση μας αυτή η κατάσταση δεν έχει τελειωμό και το ένα κύμα ακολουθεί το άλλο ακατάπαυστα.Τελικώς πάμε απο παράταση σε παράταση,με τον ελληνικό λαό να περνάει ένα καθημερινό μαρτύριο.Και ερχόμαστε στο σήμερα,ύστερα από ένα πολυπαθές καλοκαίρι με τη συμφωνία του Ιουλίου και τις περιπέτειες των ΗΠΑ,σε άλλο ένα όπως κηρύσεττε κρίσιμο σκ όπου θα κριθούν πολλά.Δεν ξέρω αν τα κάνουν ολα αυτά για να δοκιμάσουν τις αντοχές μας ή ακόμα για να μας προετοιμάσουν για την πραγματική Δευτέρα Παρουσία,αλλά είμαι σίγουρος ότι το ποτάμι πίσω δεν γυρνά και λίαν συντόμως θα βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων.

ΔΕΘ

Οι δηλώσεις για τα εγκαίνια της έκθεσης πολλές.Οι εκδηλώσεις αρκετές.Οι διαδηλώσεις αποτελεσματικές;

Το σχέδιο για τους φοιτητές ήταν μετά από ημικυκλική πορεία(Εγνατία-Βενιζέλου-Νίκης) να καταλήξουμε στην έκθεση,με σκοπό τον αποκλεισμό της δηλαδή πιο ρεαλιστικά την άσκηση πίεσης μπροστά απ'την κάτω είσοδο,δίπλα στο βελλίδειο.Φυσικά στο τέλος καταλήξαμε στην Καμάρα,αφού είχε προηγηθεί συνοδεία αστυνομικής ομάδας σε όλη την πορεία,κάποια μικροεπεισόδια κυρίως με τους ηρακληδείς και τη ρίψη κάποιων δακρυγόνων,κατά την διάρκεια των οποίων διασπάστηκε η πορεία και λανθασμένα κατευθηνθήκαμε προς Καμάρα.Καταφέρνοντας έτσι ένα ωραιότατο και μεγαλοπρεπές τίποτα.

Εγώ έδωσα το παρόν στο μπλόκ των φοιτητών.Τώρα όμως μην με ρωτήσετε ποιά είναι η θέση μου επί του νομοσχεδίου,σαφή απάντηση δεν θα λάβετε.Προφανώς και διαφωνώ με την κατάργηση του ασύλου και με την παύση της κρατικής χρηματοδότησης,αλλά πέραν αυτών δεν βρίσκω τις υπόλοιπες αλλαγές αρνητικές.Ίσα ίσα που η κατάργηση των παρατάξεων,αν όντως εφαρμοστεί,είναι μια αναγκαία αλλαγή.Βέβαια θα μου πεις δεν είναι αρκετοί αυτοί οι λόγοι για να διαμαρτυρηθείς;Για μερικούς ναι,για μερικούς όχι.Απ'την άλλη είναι προφανής η δρομολόγηση των μεταρρυθμίσεων και που αυτές αποσκοπούν και οι οποίες αναμφίβολα με βρίσκουν αντίθετο.


Και καταλήγουμε..Ποιός είναι ο σκοπός μας,να χάσουμε απλά μια βδομάδα εξεταστικής,γιατί εκεί φαίνεται να καταλήγουμε.Για άλλη μια φορά υπήρξε μια παρουσία στις διαμαρτυρίες,η οποία ποτέ δεν αποδεικνύεται ικανή ώστε να αποτρέψει τα σχέδια που αντιμάχεται.Κάπως έτσι όμως δεν ξεκινάνε όλες οι ανατροπές;ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ;;

Αυτή είναι πάνω κάτω η συνομιλία που λαμβάνει μέρος στο κεφάλι μου,προτάσσοντας συνεχώς αντεπιχειρήματα επί επιχειρημάτων η μια φωνούλα στην άλλη.Πότε καταστώντας εμφανής την μεθοδική ανάλυση που έχει προηγηθεί και πότε υπεκφεύγοντας απλά και μόνο για να επικρατήσει η μια στην άλλη.Με αποτέλεσμα να αμφιταλαντεύομαι,αδυνατώντας να καταλήξω σε μια απόφαση,για την οποία θα είμαι σίγουρος και έτοιμος να υποστηρίξω.Όποτε,λοιπόν, συνομιλώ με άλλους πότε γέρνω απ'τη μια πότε απ'την άλλη ανάλογα με την δυναμική των επιχειρημάτων του και την πιστικότητα τους.

Οφείλω βέβαια να ομολογήσω ότι τις περισσότερες φορές τείνω και τάσσομαι υπέρ της κατάληψης,όχι επειδή είμαι απόλυτα και αδιάλακτα αρνητικός απέναντι στο νομοσχέδιο,όσο επειδή αυτό το έργο το'χω ξαναδεί και φαντάζομαι τι θα ακολουθήσει.Γι'αυτό άλλωστε έδωσα και το παρόν στην πορεία.

Το πλήθος,που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των αστυνομικών,όπως αναφέρεται πρέπει να έφτασε τις 30.000 απο σωματεία και οργανώσεις μέχρι ανένταχτους διαδηλωτές.Το ΠΑΜΕ,οι φοιτητές,το κίνημα δεν πληρώνω,οι ταξιτζήδες,οι ηρακληδείς,όλοι μαζί και όλοι ξεχωριστά,ο καθένας για να πετύχει τον σκοπό του και όλοι τον ευρύτερο,μερικοί αγιάζοντας τα μέσα και μερικοί το σκοπό.

夏天

Ήρθε,κοντοστάθηκε,έριξε το λάγνο βλέμμα του πάνω στον καθάριο ίσκιο που δημιουργεί ο ήλιος και προσπέρασε.Με την αυθάδεια και σιγουριά μιας όμορφης κοπέλας που περνάει στον πεζόδρομο και μαγνητίζει όλα τα βλέμματα.Χωρίς να περιμένει ανταπόκριση,απλά για να κάνει την εμφάνιση του.Μετατρέποντας την βεβαιότητα της ύπαρξης του,σε αναπάντεχη προσφορά που αδημονείς να ξαναματεδείς.


Το καλοκαίρι.

Η δικιά μου η μουσούδα παραθέριζε στα συνηθισμένα λημέρια,με τις άγνωστες παραλίες και τα γνωστά πρόσωπα.Την ατελείωτη χρυσαφένια άμμο και την τελειωμένη παρωδία μας.Ο χρόνος έχασε για άλλο ένα καλοκαίρι κάθε υπόσταση.Αρχή,μέση και τέλος μπερδεμένα μέσα σε υπόγεια θαλάσσια ρεύματα με την αναποφάσιστη διάρκεια να προσπαθεί να βολευτεί εναλλάξ.Με κρίση που δεν μπορείς να πεις και αντικειμενική είτε προσπερνούσε είτε σταματούσε για να σου χαρίσει μερικά λεπτά ακόμα αγαλλίασης,για να απολαύσεις ένα παρατεταμένο οργασμό, ή χωρίς κανένα ενδοιασμό να σε αφήνει να λιώσεις μέσα στους τέσσερις τοίχους.Αδιαφορώντας χαρακτηριστικά με τον συνήθη ανελέητα ευφραντικό του χαρακτήρα ή με τα ευφραντικά ανελέητα μανιώδη ξεσπάσματα του.Ίδιο νόμισμα,μη σου πω και ίδια όψη.


Το καλοκαίρι μου.


Η ομύγηρη χαρούμενη τσαλαβουτούσε σε θολά γαλαζοπράσινα νερά βγάζοντας αναμνηστικές φωτογραφίες και χτίζοντας πυργίσκους και γοργόνες που διαλύονται πιο γρήγορα και απ'τις οικονομικές φούσκες.Οι απεργίες,οι φωτιές,η παράταση της Ελλάδας,η εμφάνιση της ΗΠΑ και άλλων ευρωπαικών χωρών στο οικονομικό αλλαλούμ,η λουόμενη επανάσταση και άλλες ειδήσεις που πέρασαν και δεν ακούμπησαν γιατί απλούστατα το καλοκαίρι δεν διαθέτει χρόνο για μονόχνωτες εξαγγελίες απ'τα δελτία ειδήσεων παρά για ηδυπαθείς έρωτες.Ειδικότερα το φετινό καλοκαίρι που μια διακοπή πριν την μεγάλη έκρηξη έμοιαζε να επιβάλλετε.



Το καλοκαίρι τους.

Το πείραμα της Ελλάδας

Σήμερα είναι μια μέρα που θα μείνει στην ιστορία.Είτε για την αρνητική είτε για την θετική της έκβαση.Όλη η χώρα περιμένει με αγωνία.
Όσοι από εμάς μπορούμε ας κατεβούμε στους δρόμους και τις πλατείες.Ας μην τους αφήσουμε να πετάξουν έτσι αβίαστα άλλο λίγο χώμα πάνω απ'το τάφο μας.
Και επειδή πλησιάζουμε επικύνδινα το σημείο που δεν θα έχει γυρισμό,ας ρίξουμε μια ματιά τι πραγματικά μπορεί να συμβεί..

Το τέλος της μικρής μας πόλης

Μια νιότη χαμένη,μια ζωή που παραπλανήθηκε και ένα όνειρο ψεύτικο,που τώρα ξέρει,ποτές δεν το πίστεψε..

Δημήτρης Χατζής